Buitenplaats Stania State is een prachtig park om indrukken op te doen. Voor mij blijft de buitenplaats een bron van inspiratie. Er hoeft niets, er zijn is genoeg. Zelfs de ontwortelde boom die als een brug vanaf het pad naar de serre (restaurant) aan de overzijde reikt, ontroert me.
Levenskracht
De levenskracht van de boom is getransformeerd en van ver en nabij zichtbare kwetsbaarheid. De boom im de verte is een beeld van vergankelijkheid geworden dat recht doet aan de ruimte die de boom heeft ingenomen. De fijne vertakte wortels zijn zichtbaar aan het pad, er leven insecten in, net als in de op het oog gladde schors. De omvang en lengte van de stam zijn zo horizontaal over het water anders zichtbaar. De takken zijn niet meer fysiek verbonden met de boom. De kruin is weg, de takken zijn klein gehakt. Het is vreemd omdat de kruin hier ooit de hoogte in reikte in samenhang met de andere bomen langs het pad. Nu is het uitzicht anders, maar nog altijd samenhangend, de vele gradaties groen en bruin houden dezelfde harmonie, alleen de zichtlijn is anders. De ontwortelde boom trekt over het water liggend op een andere manier aandacht en het is of de patronen in het kroos er extra door opvallen. Het blijft adembenemend om de vele nuances in de kleuren en vormen te zien, de lucht is niet egaal en verandert waardoor steeds andere detail oplichten.
Geluiden
Net als anders ervaar ik vanaf de wegen en paden de vele bewegingen rondom en verdwijn ik in de natuur. De stam spiegelt in het water en vormt nog altijd een geheel met het pad waaraan de boom stond. Het pad gaat over in de achtergrond met meer hoge bomen en struikgewas, op de voorgrond glinstert mos dat uit kleine sterretjes bestaat. Er is zoveel waar te nemen in de bomen, de flora, de bodem, het water en de lucht en er is veel om naar te luisteren. Het lijkt eindeloos en dat geeft ruimte. Er zwemmen eenden. De plons van een duik van een eend klinkt als een van de vele geluiden. Aan de overzijde klinken op de achtergrond afgevlakte stemmen en naast me hoor ik de adem van mijn lief. Zacht, luid of doordringend, van alle kanten, hoogten en afstanden definiëren de geluiden de ruimte. Het geluid van de dieren, vogels en insecten en ook van de mensen, de bladen, takken en het water in een bries of harde wind voegen zich altijd anders samen, ook nu. Takken heb ik op Stania wel horen kraken en zelfs zien vallen, net als bloesems en vruchten en uitwerpselen, maar gelukkig heb ik nooit een stam horen knakken, zoals van de boom over het water bij de serre. Dat moet ontzagwekkend zijn, een op het oog sterke boom die omklapt in natuurgeweld.
Stania State
De optrekkende ochtendmist of avonddamp geven steeds een andere sfeer, evenals alle mogelijke gradaties regen, kilte of koude en, afhankelijk van het jaargetijde en het tijdstip, hoge of lage zonnestralen en soms een bijna brandende zon. De natuurlijke cycli van leven en dood zijn hier zichtbaar en laten sporen na. Ze herinneren aan de kracht van kiemen, groeien, bloeien, vrucht dragen, loslaten, naar binnen keren en opgaan in de aarde, de lucht en het water. De natuur is onbeschrijflijk, ook de natuur in een gecultiveerde buitenplaats als Stania State waar ruimte is voor bomen om te ontkiemen en groeien en langzaam af te sterven. Het brengt prachtige doorkijkjes en samenhangen die in een tuin waar alles strak en opgerijd is niet voorkomen.
Trynwâldster Gerhild van Rooij uit Aldtsjerk, tekst en foto’s.
Foto’s (juli 2024)
1. Stania State, detail stam en beschadigd dak van de serre (restaurant).
2. Stania State, vergezicht stam ontwortelde boom boven kroos.
3. Stania State, wortels ontwortelde boom gezien vanaf pad.
